Koronavirüsle uğraşta en ön saflarda savaşan, toplumun sıhhati için kendi ömründen feragat eden sıhhat çalışanları için Sağlık Bilimleri Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Cevdet Erdöl’den duygulandıran bir teklif geldi.
Erdöl, Kovid-19 salgınıyla gayret sırasında hayatını yitiren sıhhat işçileri için “Şehit” sayılsın teklifinde bulundu.
“SAĞLIK ÇALIŞANLARI ŞEHİT SAYILSIN”
Sıhhat Bilimleri Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Cevdet Erdöl’ün açıklaması şu biçimde:
Sıhhat profesyonelliği bir toplumun en steril vicdan ve hizmet mecrasıdır. Kutsal bir yerde insan ögesine hadimiyet ile yola çıkan sıhhat profesyonellerimiz en minimum tabir ile gönülden dua ve minneti sonuna kadar hak eden kahramanlardır.
“Kahramanlardır” tabirini rastgele seçmedim.
Bu sözümün ete kemiğe bürünmüş halini 14 Mart 1919’da Mekteb-i Tıbbiyye-i Şahane’nin iki saat kulesi ortasındaki balkona büyük bir Türk Bayrağı asarak Ulusal Çabanın fitilini ateşleyen öncü meslektaşlarımızda;
1915 yılında Mekteb-i Tıbbiyye-i Şahane’ye kaydolup kısa bir eğitimle bayrakları bayrak yapmak, bu toprakları vatan kılmak için dökülmüş kanların sahibi Mehmetlere şifa olmak için Çanakkale’ye gidip bir daha geri dönemeyen bıyıkları terlememiş tıbbiyelilerde;
15 Temmuz gecesi hain darbenin akamete uğratılması için canla başla çalışan ve darbecileri adeta neşterleriyle püskürten kahraman sağlıkçılarımızda görebilirsiniz.
Tıpkı pandemi imtihanında olduğu gibi!
Milletlerarası Af Örgütü’nün araştırmasına nazaran tüm dünyada en az 7000’in üzerinde sıhhat çalışanı KOVID-19’a yakalanarak hayatını kaybetti.
Ülkemizde ise maalesef 60’a yakın sıhhat çalışanımızı salgına kurban verdik. Yaklaşık 7500 sıhhat çalışanımız da enfekte olmuş durumdadır.
Aylardır içinde bulunduğumuz Kovid-19 imtihanıyla uğraşta mesai mefhumu gözetmeden uğraş eden sıhhat profesyonellerimiz tüm şahsi ve mesleksel eforlarını memleketin sıhhat ve selameti için harcamakta; günlerce ailelerini, gözbebeği evlatlarını, sıcacık yuvalarını göremeden, başlarını bir sedyeye dayayarak uyumaya çalışmakta, öteki bir yandan da virüsten korunmaya çalışmaktadırlar. Bu kutsal ve insan üstü çabanın orta yerinde, mental ve fizikî olarak var olmaya çalışan meslektaşlarımızın hiçbir maddi kıymetle ölçülemeyecek ve tarihe “kahraman” olarak geçmelerine haklı olarak sebep olacak emek ve fedakârlıklarının toplum vicdanındaki karşılığı ulvi ve tahayyül edilemez bir değerdedir. Dualarımızın ve müspet temennilerimizin en nadide yerinde olan bu abidevi şahsiyetler, mesleklerini icra ederken paylaştığım bilgilerde de görüleceği üzere virüs bulaşına maruz kalabilmektedirler.
Risk tablosunun kalbinde, adeta ateşten bir topu ellerinde tutan sıhhat işçimiz kimi vakit karantina sonrası vazifesine koşuyor, kimi vakit kalıcı hasarlarla hayatlarına devam etmek durumunda kalıyor, kimi vakit ise sevdiklerine, sevenlerine ve dahi dünya hayatına veda ettikleri de maalesef ki vaki oluyordur.
Salgın başladığı vakit yaptığım bir açıklamada “Kovid-19 pandemisine karşı öteki canları müdafaa ederken kendi canını veren sıhhat çalışanlarımızın şehit, tedavi sonrasında kalıcı hasarı olanların ise gazi sayılmalarının çok yerinde ve manalı bir karar olacağı kanaatindeyim.” Sözlerini kullanmıştım.
Evet tıpkı niyetlerimi tekrar ve tekrar tekrarlamak ve davette bulunmak istiyorum. “Kahraman sıhhat çalışanlarımızı ve ailelerini taltif ve hem de bir hakkın teslimi olması ismine; kalıcı hasarlı sıhhat sıkıntıları ile hayat gayretine devam eden kıymetlilerimizin gazi, hayata gözlerini yuman kutsal sağlıkçılarımızın da şehit sayılmalarını önermekteyim.”
Manevi dinamiklerimizin rehberliğinde uğraş ettiğimiz Kovid-19 imtihanı bizleri birbirimize gönülden, fakat temassız bir halde sıkıca bağlarken, bu çaba zincirinin en hassas halkası olan sıhhat topluluğunun azimli ve aziz mensuplarına gazilik ve şehitlik unvanları vermek kâfi mi? Elbette yetmez! Bu imtihan rüzgârının vatandaş halkası olarak bizler de üzerimize düşeni (maske, ara, hijyen) azami düzeyde yapmalıyız. Önlem ile ifa edilemeyen hiçbir sürecin sorumluluğundan kurtulamayız. Gazi ve şehit unvanlarının sıhhat çalışanımız için gerekliliğine nasıl kanaatim varsa her bir vatandaşımızın sorumlu bir “toplum memuru” olarak bu tabloyu şekillendirmesi gerekliliğine olan inanç ve temennim de o nispettedir.